triar

Occitan

Etimologia

Del latin *triare, del classic tritare.

Prononciacion

[tɾiˈa], /tɾiˈa/

França (Bearn) : escotar « triar »

Sillabas

tri | ar

Vèrb

triar

1. Separar de causas dins un ensems.
2. Causir dins un ensems

Derivats

• tria
• triada

Sinonims

• causir

Traduccions

alemand: auswählen (de), aussortieren (de) anglés: to sort (en) catalan: triar (ca), escollir (ca)

espanhòl: elegir (es), escoger (es) francés: trier (fr), choisir (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	triar
Gerondiu	triant
Participi passat
	singular			plural
masculin	triat			triats
femenin	triada			triadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	trii trie	trias	tria	triam	triatz	trian
Imperfach	triavi	triavas	triava	triàvem	triàvetz	triavan
Preterit	trièri	trières	trièt	trièrem	trièretz	trièron
Futur	triarai	triaràs	triarà	triarem	triaretz	triaràn
Condicional	triariái	triariás	triariá	triariam	triariatz	triarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	trie	tries	trie	triem	trietz	trien
Imperfach	trièssi	trièsses	triès trièsse	trièssem	trièssetz	trièsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	tria !	—	triem !	triatz !	—
Negatiu	—	tries pas !	—	triem pas !	trietz pas !	—
Nòtas

Catalan

Etimologia

Del latin *triare, del classic tritare.

Prononciacion

[tɾiˈa], /tɾiˈa/ (oriental), [tɾiˈa], /tɾiˈa/ (nòrd-occidental), [tɾiˈaɾ], /tɾiˈaɾ/ (valencian)

Vèrb

triar

1. Causir, triar.

Sinonims

• escollir