tudèl

Occitan

Etimologia

Del francic *þûta.

Prononciacion

/ty'ðɛl/, /ty'ðɛl/

Sillabas

tu|dèl

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tudèl	tudèls
[ty'ðɛl]	[ty'ðɛls]

tudèl masculin, (lengadocian)

1. Tub o conduita de fèrre, de plomb, de terralha, de matèria plastica, etc, de natura sopla o rigida

Variantas dialectalas

• tudèu (gascon, provençau)

Sinonims

• conduita
• canonada
• canèl

Derivats

• tudelada

Traduccions

alemand: Schlauch (de), Rohr (de) anglés: hose (en), tube (en) basc: tutua (eu), dutxulu (eu) catalan: conducte (ca)

espanhòl: tubo (es), manga (es), manguera (es) francés: tuyau (fr) italian: tubo (it) portugués: mangueira (pt), cano (pt)