plomb
Occitan
Etimologia
Del latin plumbum.
Prononciacion
/plun/
França (Bearn) : escotar « plomb »
Sillabas
plomb (1)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| plomb | plombs |
| [plun] | [pluns] |
plomb masculin
- (elements) Element quimic de simbòl Pb e de numèro atomic 82; aperten a la seria quimica dels metals paures.
- (quimia, indenombrable) Còrs simple metallic d'aquel element d’un blanc blavenc, plan mòl.
- (per metonimia) Balas, lingòts o granas de plomb qu’òm utiliza per la caça, per cargar las armas de fuòc.
- (per metonimia, estampariá) Caractèr d'estampariá en plomn.
- Aisina del maçon, fustièrs, ... per auçar d'obrarges verticals, constituit d'un fial e d'un plomb o d'un objècte pesuc.
- (electricitat, familièr) Fusible.
- (pesca) Accessòri de plomb, de formas ariablas, utilizat per lestar unq linha.
- (sotada) Accessòri en plomb, utilizat per lestar un sotaire.
- Simbòl de çò qu'es pesuc e opac.