plomb

Occitan

Etimologia

Del latin plumbum.

Prononciacion

[plun], /plun/

França (Bearn) : escotar « plomb »

Sillabas

plomb (1)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
plomb	plombs
[plun]	[pluns]

plomb masculin

1. Quim. Element quimic metallic de simbòl Pb e de numèro atomic 82.
2. Metal d'una color blanca blavenca e plan mòl malgrat sa granda densitat.

Derivats

• plombar

Variantas dialectalas

• plom (gascon)
• plòmb (auvernhat)

Traduccions

alemand: Blei (de) anglés: lead (en) armèni: կապար (hy) bulgar: олово (bg) catalan: plom (ca) chèc: olovo (cs) danés: bly (da) espanhòl: plomo (es) esperanto: plumbo (eo) francés: plomb (fr)

grèc: μόλυβδος (el) italian: piombo (it) lituanian: švinas (lt) neerlandés: lood (nl) ongrés: ólom (hu) portugués: chumbo (pt) romanés: plumb (ro) suedés: bly (sv) turc: kurşun (tr) ucraïnian: