vinha

Occitan

Etimologia

Del latin vīnĕa.

Prononciacion

/ˈbiɲo/, /ˈbiɲo/ (lengadocian), /ˈviɲo/, /ˈviɲo/ (lemosin) (provençau)

França (Bearn) : escotar « vinha »

Sillabas

vi | nha (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
vinha	vinhas
[ˈbiɲo]	[ˈbiɲos]

vinha femenin

1. Bot. Planta cultivada (Vitis vinifera), que los fruches (rasims) servisson per fargar lo vin.

   El, èra a sa vinha. I a totjorn quicòm a faire dins una vinha, las sagatas, lo gramenàs, la fautèrna, la pastenaga (Max Roqueta, Verd Paradís I)

2. Agr. Tèrra plantada de vinhas.

Derivats

• vinhairon
• vinhal
• vinhareda
• vinharés
• vinhièr
• vinhon

Traduccions

alemand: Rebe (de) femenin, Wein (de) masculin anglés: vine (en) (1), vineyard (en) (2) asturian: vide (ast) femenin (1), viña (ast) femenin (2) catalan: vinya (ca) femenin espanhòl: viña (es) femenin francés: vigne (fr) femenin

grèc: αμπέλι (el) italian: vigna (it) femenin ongrés: szőlőtő (hu) (1), szőlőskert (hu) (2) polonés: winorośl (pl) rus: виноград (ru)