vinharés

un vinharés

Occitan

Etimologia

De vinha amb lo sufix -arés.

Prononciacion

[viɲaˈɾes], /viɲaˈɾes/

Sillabas

vi | nha | rés

Nom comun

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
vinharés	vinharés
[viɲaˈɾes]	[?]

vinharés masculin (provençau)

1. Agr. Luòc plantat de vinhas.

Variantas dialectalas

• vinhal (lengadocian)
• vinhièr (lengadocian)
• vitatge (lengadocian), (gascon)
• vinhau (gascon), (vivaroalpenc)
• vinhar (gascon)
• vitami (gascon)
• vinhareda (lengadocian), (provençal)
• vinhaud (lemosin)
• vinhier (vivaroalpenc)

Reviradas

alemand: Weinberg (de) masculin anglés: vineyard (en) (2) catalan: vinya (ca) femenin espanhòl: viñedo (es) masculin, viña (es) femenin

francés: vigne (fr) femenin naut sorab: winica (hsb) femenin italian: vigneto (it) masculin rus: виноградник (ru) masculin