ambient
Occitan 
Etimologia
Del latin ambiens, participi present de ambio (« anar a l'entorn »).
Prononciacion
[amˈβjent] , provençau [amˈbjẽⁿ]
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | ambient | ambients |
[amˈβjent] | [amˈβjent] | |
Femenin | ambienta | ambientas |
[amˈβjento̞] | [amˈβjento̞s] |
ambient
- Qu'entorneja, que circula a l'entorn.
- L'aire ambient.
- (figurat) Qualifica las influéncias, las constrenchas, del mitan intellectual, politic, moral o religiós en que vivem.
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ambient | ambients |
[amˈβjent] | [amˈβjents] |
ambient masculin
- Atmosfèra qu'existís a l'entorn d'una persona o edacòm.
- Vam collectiu d'una amassada.
- Enavant plen de jòia.
Traduccions
Anglés 
Etimologia
Del latin ambiens, participi present de ambio (« anar a l'entorn »).
Prononciacion
[ˈæmbiːənt]
Adjectiu
ambient
Catalan 
Etimologia
Del latin ambiens, participi present de ambio (« anar a l'entorn »).
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « ambient »
Prononciacion
Oriental: central [əmbiˈen] , balear [əmbiˈent] , [əmbiˈen] Occidental: nord-occidental [ambiˈen] , valencian [ambiˈent] , [ambiˈen]
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | ambient | ambients |
Femenin | ambienta | ambientes |
ambient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ambient | ambients |
ambient masculin