annal
 Veire tanben : anal
|
Occitan
Etimologia
- Del latin annualis.
Prononciacion
/anˈnal/
Sillabas
an|nal
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | annal | annals |
| [anˈnal] | [anˈnals] | |
| Femenin | annala | annalas |
| [anˈnalo̞] | [anˈnalo̞s] | |
annal (lengadocian)
- Que dura un an.
- Magistratura annala.
- Que torna cada an, qu’òm amolonar cada an.
- Un abonament annal.
- Un festenal annal.
- (botanica) Qualifica una planta que viu pas qu’una sason, que espelís, fructifica e morís dins lo cors d’una annada.
Variantas dialectalas
Sinonims
Derivats
Traduccions
|
|