arbitri
Aparéncia
Occitan
Etimologia
Del latin arbitrium (« jutjament, poder, volontat »).
Prononciacion
/aɾ'bi.tɾi/
ar | bi | tri (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| arbitri | arbitris |
| [aɾ'bi.tɾi] | [aɾ'bi.tɾis] |
arbitri masculin,
- mai sovent dins l'expression liure arbitre (/'li.wɾe aɾ'bi.tɾi/)
- a vegada franc arbitri (/'fɾank‿aɾ'bi.tɾi/)
- (Filosofia) Facultat per que la volontat se determina per una causa puslèu que per una autra, solament del fach de la quita volontat. Sovent qualificat de liure