banda

Veire tanben : benda

Occitan

Etimologia

Del vièlh naut alemand binda, de binden (« ligar »).

Prononciacion

• /ban.do̞/, /ban.do̞/

Sillabas

ban | da (2)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
banda	bandas
[ban.do̞]	[ban.do̞s]

Nom comun 1

banda femenin

1. (nom collectiu) tropelada ; companhiá.
2. (per extension) Associacion informala de joves, organizacion criminala de joves o d’adults.
3. (per extension) Tropelada de musicians festejaires que fan de passacarrièira.

Traduccions

alemand: anglés: catalan: espanhòl:

francés: italian: polonés: portugués:

Nom comun 2

banda femenin

1. aurièira ; costat ; talvera
   • Per banda: de per costat

Traduccions

alemand: anglés: catalan: espanhòl:

francés: italian: polonés: portugués:

Forma de vèrb

banda

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de bandar
2. Segonda persona del singlar de l'imperatiu afirmatiu de bandar

Catalan

Etimologia

• (Nom 1) De l’ancian francés bande.
• (Nom 2) Del vièlh naut alemand binda, parent de l’alemand binden (« ligar »).

Prononciacion

• catalan oriental : [ˈbandə]
• catalan occidental : [ˈbanda]

Espanha (Barcelona) : escotar « banda »

Sillabas

ban | da (2)

Declinason
Singular	Plural
banda	bandes

Nom comun 1

banda femenin

1. Costa, flanc.
2. Benda.

Nom comun 2

banda femenin

1. Banda, tropa, grop

Espanhòl

Etimologia

• (Nom 1) De l’ancian francés bande.
• (Nom 2) Del gotic 𐌱𐌰𐌽𐌳𐍅𐌰, bandwa (« signe, bandièra »).

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « banda »

Sillabas

ban | da (2)

Declinason
Singular	Plural
banda	bandas

Nom comun 1

banda femenin

1. Benda, riban.
2. Banda de teissut simbolisant una foncion.
3. (Eraldica) Banda.
4. Cercle metallic a l'entorn de la ròda.

Nom comun 2

banda femenin

1. Banda, grop de gens armats.)
2. (Musica) Grop de musicians.
3. Costat.
4. (Marina) Banda d'un naviri.

Francés

Etimologia

De l'occitan banda

Prononciacion

• /bɑ̃.da/, /bɑ̃.da/

Sillabas

ban | da (2)

Declinason
Singular	Plural
banda	bandas
[bɑ̃.da]

Nom comun

bandafemenin

1. Tropelada de musicians festejaires que fan de passacarrièira.

Forma de vèrb

banda

1. Tresena persona del singular del preterit de bander

Italian

Etimologia

(Nom 1) De l’ancian occitan banda. (Nom 2) Del gotic 𐌱𐌰𐌽𐌳𐍅𐌰, bandwa (« signe, bandièra »). (Nom 3) Del francés bande.

Prononciacion

/ban.da/, /ban.da/

Sillabas

ban | da (2)

Declinason
Singular	Plural
banda	bande

Nom comun 1

banda femenin

1. Banda, cotat.
2. (Marina) Banda del naviri.

Nom comun 2

banda femenin

1. (Militar, Vexillologia) Ensenha d’un còrs d’armada.
2. Banda, grop.
3. Grop de musicians

Nom comun 3

banda femenin

1. Benda, riban.
2. (Eraldic) Banda.
3. (Vestit) Benda colorada qu'orna unes vestits o unifòrmes.
4. (Telecomunicacions) Benda passanta.

Portugués

Etimologia

Manlèu de l'espanhòl

Prononciacion

[?] Estats Units d'America : escotar « banda »

Sillabas

ban | da (2)

Declinason
Singular	Plural
banda	bandas

Nom comun

banda femenin

1. Benda, Riban.
2. Costé, flanc.
3. (Eraldic) Banda.
4. Grop musical.