benda

Veire tanben : banda

Occitan

Etimologia

Del vièlh naut alemand binda, de binden (« ligar »).

Prononciacion

• [ben.do̞], /ben.do̞/

Sillabas

ben | da (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
benda	bendas
[ben.do̞]	[ben.do̞s]

benda femenin

1. lonja d'estòfa o d'autra matèria
2. Bendatge de ròda
3. Bordatge

Parents

• bendar
• bendatge

Traduccions

alemand: anglés: catalan: espanhòl:

francés: italian: polonés: portugués:

Forma de vèrb

benda

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de bendar
2. Segonda persona del singlar de l'imperatiu afirmatiu de bendar

Italian

Etimologia

Del vièlh naut alemand binda, de binden (« ligar »).

Prononciacion

• [ˈbɛn.da], /ˈbɛn.da/

Sillabas

ben | da (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
benda	bende
[bɛn.da]

benda femenin

1. bendatge
2. bendèl