banh

banh de mièjanuèch

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *baneum, del latin balneum, balineum, manlevat al grèc ancian βαλανεῖον (balaneîon).

Prononciacion

lengadocian [ban], /ban/

gascon [baɲ], /baɲ/

provençau [bãⁿ], /bãⁿ/

escotar « banh »

Lengadocian : escotar « banh »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
banh	banhs
[ban]	[bans]

banh masculin

1. Accion de se banhar.
2. Immersion totala o parciala del còs dins l'aiga.

Derivats

banhador banhadoira banhaire banhar

banhat banhèra pan banhat sala de banh sala de banhs

Traduccions

afrikaans: bad (af) alemand: Bad (de) neutre anglés: bath (en) catalan: bany (ca) masculin còrs: bagnu (co) masculin espanhòl: baño (es) masculin

francés: bain (fr) masculin italian: bagno (it) masculin neerlandés: bad (nl) polonés: kąpiel (pl) portugués: banho (pt) masculin