benechièr

Un benechièr medieval

Occitan

Etimologia

D'una forma benech « senhat » amb lo sufix -ièr.

Prononciacion

/beneˈt͡ʃjɛ/, /beneˈt͡ʃjɛ/

Sillabas

be | ne | chièr

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
benechièr	benechièrs
[beneˈt͡ʃjɛ]	[beneˈt͡ʃjɛs]

benechièr masculin

1. Reli. Bacin emplit d'aiga senhada al fin de se senhar, dins una glèisa catolica.

Sinonims

• aiga-senhadièr

Variantas dialectalas

• beneitièr
• benitèr (gascon)
• beneitier (lemosin)
• benetèir (auvernhat)

Traduccions

alemand: Weihwasserbecken (de) neutre anglés: stoup (en)

catalan: pica (ca) femenin francés: bénitier (fr) masculin