bresca

Bresca (1)

Occitan

Etimologia

Preromanic, s. XIV, benlèu d’una forma celtica *briska.

Prononciacion

[ˈbɾesko], /ˈbɾesko/

França (Bearn) : escotar « bresca »

Sillabas

bres | ca (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
bresca	brescas
[ˈbɾesko]	[ˈbɾeskos]

bresca femenin (lengadocian), (gascon), (provençau)

1. Estructura de cellulas exagonalas fachas de cera, ont las abelhas servan sas larvas e emmagazinan lo mèl per l'ivèrn.
2. Còca en forma de bresca.

Reviradas

alemand: Wabe (de) femenin anglés: honeycomb (en) catalan: bresca (ca) femenin emilian-romanhòl: bresca (eml)

espanhòl: panal (es) francés: rayon de miel (fr) masculin italian: favo di miele (it) masculin sicilian: brisca (scn) femenin

Occitan ancian

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[ˈbɾeska], /ˈbɾeska/

Sillabas

bres | ca (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
bresca	brescas
[ˈbɾeska]	[ˈbɾeskas]

bresca femenin

1. Estructura de cellulas exagonalas fachas de cera, ont las abelhas servan sas larvas e emmagazinan lo mèl per l'ivèrn.

Reviradas

occitan: bresca (oc) femenin alemand: Wabe (de) femenin anglés: honeycomb (en) catalan: bresca (ca) femenin emilian-romanhòl: bresca (eml)

espanhòl: panal (es) francés: rayon de miel (fr) masculin italian: favo di miele (it) masculin sicilian: brisca (scn) femenin

Catalan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[ˈbɾeskə], /ˈbɾeskə/

Nom comun

bresca femenin

1. Bresca.