cartocho
 Veire tanben : cartocha
|
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/kaɾˈtut͡ʃu/, provençau /kaɾʀˈtut͡ʃoo/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| cartocho | cartochos |
| [kaɾˈtut͡ʃu] | [kaɾˈtut͡ʃus] |
cartocho masculin
- (ornament) Mena d’ornament representant una carta desenrotlada e que servís a encastrar una inscripcion, una devisa, etc.
- (Antiquitat) Mena d’anèl elliptic que, dins las inscripcions ieroglificas, conten los noms pròpris, los títols onorifics.
- (cartografia) Encastre de dimensions redusida.
- (per extension,França) Panoncèl rotièr contenent la referéncia de la dicha via.
Traduccions
|
|