anèl

Occitan

Etimologia

Del latin anĕllus « anèl petit », diminutiu d'anŭlus « anèl ».

Prononciacion

/aˈnɛl/, /aˈnɛl/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « anèl »

Sillabas

a | nèl

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
anèl	anèls
[aˈnɛl]	[aˈnɛls]

anèl masculin (lengadocian)

1. Peça de metal o d'una autra matèria resistenta, en forma de cercle.

Variantas dialectalas

• anèla (lengadocian)
• anèra (gascon)
• anèth (gascon)
• anèu (provençal)
• aneu (lemosin), (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: Ring (de) masculin anglés: ring (en)

catalan: anell (ca) masculin francés: anneau (fr) masculin