cial

Occitan

Etimologia

Dau latin caelum.

Prononciacion

[ʃal], /ʃal/

Sillabas

cial (1)

Nom comun

cial masculin (auvernhat)

1. Atmosfèra de la Tèrra vista dempuèi lo sòl de la planeta.
2. fig. paradís.

Variantas dialectalas

• cèu
• cèl
• ciau

Reviradas

alemand: Himmel (de) masculin anglés: sky (en) [1]; heaven (en) [2] bulgar: небе (bg) catalan: cel chèc: nebe danés: himmel espanhòl: cielo esperanto: ĉielo (eo) finlandés: taivas (fi) francés: ciel (fr); cieux [2, pl] francoprovençau/arpitan: cièl (frp)

grèc: ουρανός (el) indonesian: angkasa (id) [1], langit [2] italian: cielo (it) masculin neerlandés: hemel (nl) ongrés: ég (hu), égbolt [2] polonés: niebo (pl) portugués: céu romanés: cer sicilian: celu (scn) suedés: himmel, sky [2] ucraïnian: небо