començar

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *comĭnĭtĭāre, de com- e initiare.

Prononciacion

/kumenˈsa/, /kumenˈsa/

França (Bearn) : escotar « començar »

Sillabas

co | men | çar (3)

Vèrb

començar

1. Botar en marcha una accion o una reflexion.

Derivats

• començaire
• començament
• arcomençar (vivaroaupenc, nòrd de las Valaas Occitanas, nauta Vau d'Orç/Ols)

Antonims

• acabar

Traduccions

alemand: beginnen (de), anfangen (de) anglés: to begin (en), to start (en) catalan: començar (ca) danés: begynde (da) espanhòl: empezar (es)

esperanto: komenci (eo) francés: commencer (fr) galician: comezar (gl) italian: cominciare (it) portugués: começar (pt) romanés: a începe (ro) xhosa: -qala (xh)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	començar
Gerondiu	començant
Participi passat
	singular			plural
masculin	començat			començats
femenin	començada			començadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	comenci comence	començas	comença	començam	començatz	començan
Imperfach	començavi	començavas	començava	començàvem	començàvetz	començavan
Preterit	comencèri	comencères	comencèt	comencèrem	comencèretz	comencèron
Futur	començarai	començaràs	començarà	començarem	començaretz	començaràn
Condicional	començariái	començariás	començariá	començariam	començariatz	començarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	comence	comences	comence	comencem	comencetz	comencen
Imperfach	comencèssi	comencèsses	comencès comencèsse	comencèssem	comencèssetz	comencèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	comença !	—	comencem !	començatz !	—
Negatiu	—	comences pas !	—	comencem pas !	comencetz pas !	—
Nòtas