competent

Occitan

Etimologia

Del latin competens.

Prononciacion

lengadocian, gascon /kumpeˈten/, /kumpeˈten/

Bearn : escotar « competent »

provençau /kũⁿpe'tẽⁿ/, /kũⁿpe'tẽⁿ/

Sillabas

com|pe|tent

Adjectiu

competent

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	competent	competents
	[kumpeˈten]	[kumpeˈtens]
Femenin	competenta	competentas
	[kumpeˈtento̞]	[kumpeˈtento̞s]

1. (drech) Qu'aperten, que se deu, en vertut d'unes dreches.
2. Que sufís, qu'es convenable, qu'es requerit per agir.
3. (drech) Qu'a la competéncia per tractar un afar.
4. (per extension) Que pòt donar son avís sus una causa, sus una matèria, qu'es capable de ne jutjar coma cal.
5. (per extension) Qu'es eficaç eins sa foncion, son trabalh.

Sinonims

• apte
• qualificat
• capable

Antonims

• incompetent

Derivats

• competentament

Traduccions

alemand: kompetent (de), zuständig (de) anglés: competent (en), sufficient (en), proficient (en) basc: catalan: competent (ca)

espanhòl: competente (es) francés: compétent (fr) italian: competente (it) portugués: autorizado (pt), competente (pt), habilitado (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin competens.

Prononciacion

/ˈkɒmpətənt/, /ˈkɒmpətənt/

Sillabas

com|pe|tent

Adjectiu

competent

1. competent ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin competens.

Prononciacion

/kumpəˈten/, /kumpəˈten/

Sillabas

com|pe|tent

Adjectiu

competent masculin o femenin, (plurals: competents)

1. competent ^(oc)