competent
Aparença
Occitan
Etimologia
Del latin competens.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kumpeˈten/
- Bearn : escotar « competent »
- provençau /kũⁿpe'tẽⁿ/
Sillabas
com|pe|tent
Adjectiu
competent
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | competent | competents |
[kumpeˈten] | [kumpeˈtens] | |
Femenin | competenta | competentas |
[kumpeˈtento̞] | [kumpeˈtento̞s] |
- (drech) Qu'aperten, que se deu, en vertut d'unes dreches.
- Que sufís, qu'es convenable, qu'es requerit per agir.
- (drech) Qu'a la competéncia per tractar un afar.
- (per extension) Que pòt donar son avís sus una causa, sus una matèria, qu'es capable de ne jutjar coma cal.
- (per extension) Qu'es eficaç eins sa foncion, son trabalh.
Sinonims
Antonims
Derivats
Traduccions
Anglés
Etimologia
Del latin competens.
Prononciacion
- /ˈkɒmpətənt/
Sillabas
com|pe|tent
Adjectiu
competent
Catalan
Etimologia
Del latin competens.
Prononciacion
- /kumpəˈten/
Sillabas
com|pe|tent
Adjectiu
competent masculin o femenin, (plurals: competents)