capable

Occitan

Etimologia

Del latin capabilis, del latin capere « conténer ».

Prononciacion

[ka'paple], /ka'paple/, [ka'paβle], /ka'paβle/, procençau [ka'pable], /ka'pable/ França (Bearn) : escotar « capable »

Sillabas

ca|pa|ble

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	capable	capables
	[ka'paple]	[ka'paples]
Femenin	capabla	capablas
	[ka'paplo̞]	[ka'paplo̞s]

capable

1. Qu'es en estat de far quicòm, que'n ten la capacitat.
2. (drech) Qur ten lo drech; que gausís de la capacitat legala.
3. (absoludament) Biaissut, intelligent.
4. (figurat) Qualifica çò qu’una persona pòt far o far pas segon sos sentiments, sas possibilités.
   • Aquel òme es capable d’amistat.

Traduccions

alemand: fähig (de) anglés: capable (en), able (en) catalan: capaç (ca) espanhòl: capaz (es)

francés: capable (fr) italian: capace (it) basc: gai (eu) portugués: capaz (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin capabilis, del latin capere « conténer » pel francés capable.

Prononciacion

[ˈkeɪpəbl], /ˈkeɪpəbl/

Sillabas

ca|pa|ble

Adjectiu

capable

1. Capable
2. Biaissut

Francés

Etimologia

Del latin capabilis, del latin capere « conténer »

Prononciacion

[kapabl], /kapabl/

Sillabas

ca|pa|ble

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	capable	capables
	[kapabl]
Femenin	capable	capables
	[kapabl]

capable masculin o femenin

1. Capable