condusir

Occitan

Etimologia

Del latin conduco « menar ensemble » compausat del prefixe con- (« ensemble ») e ducere (« conduire », « menar »).

Prononciacion

/kundy'zi/, /kundy'zi/

Vèrb

condusir (lengadocian) (gascon)

1. Menar, guidar, dirigir cap a un lòc determinat.
2. Comandar, regir, governar.
3. (musica) Dirigir una orquèstra.

se condusir

1. (pronominal) Se comportar de tal o tal biais.

Variantas dialectalas

• conduire (lengadocian)
• condudir (gascon)
• condúser / condúder (gascon)
• condurre (provençal)

Traduccions

alemand: führen (de) anglés: lead (en) catalan: conduir (ca)

espanhòl: conducir (es) francés: conduire (fr) italian: condurre (it) portugués: conduzir (pt), levar (pt)