contèxte

Occitan

Etimologia

Del latin contextus « assemblatge, reünion, encadenament »

Prononciacion

lengadocian /kunˈtɛt͡ste/, /kunˈtɛt͡ste/, gascon /kunˈtɛkste/, /kunˈtɛkste/ provençau /kũⁿˈtɛkste/, /kũⁿˈtɛkste/

França (Bearn) : escotar « contèxte »

Sillabas

con|tèx|te

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
contèxte	contèxtes
[kunˈtɛt͡ste]	[kunˈtɛt͡stes]

contèxte masculin

1. Ensemble de las idèas e dels faches contenguts dins un escrich o dins un discors que permeton de determinar lo sens d’un fragment, d'una frasa o d'un mot qu'aperten al còrpus.
2. (linguistica) Ensemble dels sons qu'eròdan un fonèma.

Variantas dialectalas

• contèxt

Sinonims

• situacion

Derivats

• contèxte d’execucion (informatica)
• contextar
• contextualizar
• contextual

Traduccions

alemand: Kontext (de) anglés: context (en), background (en) basc: atzealde (eu) catalan: context (ca)

espanhòl: contexto (es) francés: contexte (fr) italian: contexto (it) portugués: contexto (pt)