contrariar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De contrarietat.

Prononciacion

/kuntɾaˈɾja/, provençau /kũⁿtʀaˈʀja/ França (Bearn) : escotar « contrariar »

Vèrb

contrariar

  1. Empachar d’agir, de capitar.
  2. (par extension) Laguiar, causar de despièit per d'accions o de paraulas.
  3. (figurat) S’opausar a una o mai personas per sas accions o per sas paraulas.

Derivats

Sinonims

Traduccions

Catalan

Etimologia

De contrarietat.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « contrariar »

Prononciacion

Oriental: central /kuntɾəɾiˈa/, balear /kontɾəɾiˈa/, /kuntɾəɾiˈa/
Occidental: nord-occidental /kontɾaɾiˈa/, valencian /kontɾaɾiˈaɾ/

Vèrb

contrariar

  1. contrariar (oc)

Espanhòl

Etimologia

De contrariedad.

Prononciacion

/kontɾaˈɾjaɾ/

Vèrb

contrariar

  1. contrariar (oc)

Portugués

Etimologia

De contrariedade.

Prononciacion

Portugal /kõtɾɐˈɾjaɾ/; Brasil /kõtɾaˈɾiaɾ/, /kõtɾaˈɾja/

Vèrb

contrariar

  1. contrariar (oc)