damatge

Occitan

Etimologia

Del latin damnaticum.

Prononciacion

[daˈmad͡ʒe], /daˈmad͡ʒe/

França (Bearn) : escotar « damatge » Lengadocian : escotar « damatge »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
damatge	damatges
[daˈmad͡ʒe]	[daˈmad͡ʒes]

damatge masculin

1. Pèrda o prejudici causat a una persona o una causa.

Variantas dialectalas

• damnatge (provençal)

Reviradas

anglés: damage (en) catalan: dany (ca) masculin espanhòl: daño (es) masculin francés: dégât (fr) masculin, dommage (fr) masculin

francoprovençau/arpitan: damâjo (frp) italian: danno (it) masculin sicilian: damaggiu (scn) masculin