deficient

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin deficiens « mancant », participi present de deficere (« mancar »)

Prononciacion

lengadocian, gascon /defiˈsjen/
provençau /defiˈsjẽⁿ/

Sillabas

de|fi|cient

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin deficient deficients
[defiˈsjen] [defiˈsjens]
Femenin deficienta deficientas
[defiˈsjento̞] [defiˈsjento̞s]

deficient

  1. Ont i a quicòm que manca.
  2. Que complís pas a çò que calriá o que lo fa del mal biais.

Derivats

Parents

Sinonims

Traduccions


Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
deficient deficients
[defiˈsjen] [defiˈsjens]

deficient masculin

  1. Lo que patís d'una caréncia fisica o mentala.

Traduccions


Anglés

Etimologia

Del latin deficiens « mancant », participi present de deficere (« mancar »)

Prononciacion

RU /dɪˈfɪʃənt/

Sillabas

de|fi|cient

Adjectiu

deficient

  1. deficient (oc)

Nom comun

deficient

Declinason
Singular Plural
deficient deficients
  1. deficient (oc)

Catalan

Etimologia

Del latin deficiens « mancant », participi present de deficere (« mancar »)

Prononciacion

/dɪˈfɪʃənt/

Sillabas

de|fi|cient

Adjectiu

deficient masculin o femenin, (plurals: deficient)

  1. deficient (oc)

Nom comun

deficient masculin o femenin

Declinason
Singular Plural
deficient deficients
  1. deficient (oc)