deficit

Veire tanben : déficit

Occitan

Etimologia

Del latin deficit « manca (de quicòm) ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /defiˈsit/, /defiˈsit/

provençau /defiˈsi/, /defiˈsi/

Sillabas

de|fi|cit

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
deficit	deficits
[defiˈsit]	[defiˈsits]

deficit masculin

1. Manca o carestiá de quicòm qu'òm considèra normal o necessari.
2. (comptabilitat) Çò que manca dins un compte public o privat; sòbra en favor de las despensas sus las recèptas.

Derivats

• deficitari

Sinonims

• carestiá
• demens
• insufisença
• manca
• pèrda

Antonims

• benefici
• demai
• profit

Traduccions

alemand: Defizit (de), Fehlbetrag (de) (economia) anglés: deficit (en) basc: catalan: dèficit (ca)

espanhòl: déficit (es) francés: déficit (fr) italian: deficit (it) portugués: défice (pt), déficit (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin deficit « manca (de quicòm) ».

Prononciacion

general /ˈdɛfɪsɪt/, /ˈdɛfɪsɪt/

RU /ˈdɛfəsɪt/, /ˈdɛfəsɪt/

Sillabas

de|fi|cit

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
deficit	deficits

deficit masculin

1. deficit ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin deficit « manca (de quicòm) ».

Prononciacion

/ˈdefitʃit/, /ˈdefitʃit/

Sillabas

de|fi|cit

Nom comun

deficit masculin invariable

1. deficit ^(oc)