deplorar

Occitan

Etimologia

Del latin deplorare.

Prononciacion

[depluˈɾa], /depluˈɾa/, provençau [depluˈʀa], /depluˈʀa/ França (Bearn) : escotar « deplorar »

Vèrb

deplorar

1. Jutjar quicòm digne d’una granda pietat, d’una granda compassion.

Sinonims

• plànher
• regretar

Parents

• deplorable
• deploracion

Traduccions

alemand: betrauern (de), beklagen (de) anglés: deplore (en) basc: deplor (eu) catalan: deplorar (ca)

espanhòl: deplorar (es) francés: déplorer (fr) italian: deplorare (it) portugués: deplorar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin deplorare.

Prononciacion

Oriental: [dəpɫuˈɾa], /dəpɫuˈɾa/ Occidental: nord-occidental [deploˈɾa], /deploˈɾa/, valencian [deploˈɾaɾ], /deploˈɾaɾ/

Vèrb

deplorar

1. deplorar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin deplorare.

Prononciacion

escotar « deplorar »

Prononciacion

[deploˈɾaɾ], /deploˈɾaɾ/

Vèrb

deplorar

1. deplorar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin deplorare.

Prononciacion

Portugal [dɨpluˈɾaɾ], /dɨpluˈɾaɾ/, Brasil [deploˈɾa(ɾ)], /deploˈɾa(ɾ)/

Vèrb

deplorar

1. deplorar ^(oc)