desertar

Occitan

Etimologia

Du latin desertare « abandonar, delaissar ».

Prononciacion

Lengadocian, gascon [dezeɾˈta], /dezeɾˈta/; provençau [dezeʀˈta], /dezeʀˈta/

Sillabas

des|ser|tar

Vèrb

desertar

1. Abandonar un luòc, per quina que siá causa.
2. Abandonar lo servici sens comjat, en parlant dels soldats e dels marins.
   • Desertar l’armada, lo servici, la bandièra.
3. (figurat) Abandonar una religion, una causa, un partit, etc.
4. S’alunhar d’endacòm per fòrça quina que siá la causa.
   • Lo fum li faguèt desertar l'ostal.

Derivats

• desertaire / desertor
• desercion

Sinonims

• abandonar
• delaissar
• descampar
• fugir

Traduccions

alemand: desertieren (de), fahnenflüchtig werden (de), überlaufen (de) anglés: desert (en) basc: catalan: desertar (ca)

espanhòl: desertar (es) francés: déserter (fr) italian: disertare (it) portugués: desertar (pt)

Catalan

Etimologia

Du latin desertare « abandonar, delaissar ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « desertar »

Prononciacion

Oriental: [dəzərˈta], /dəzərˈta/

Occidental: nord-occidental [dezerˈta], /dezerˈta/, valencian [dezeɾˈtaɾ], /dezeɾˈtaɾ/

Sillabas

des|ser|tar

Vèrb

desertar

1. desertar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Du latin desertare « abandonar, delaissar ».

Prononciacion

[deseɾˈtaɾ], /deseɾˈtaɾ/

Sillabas

des|ser|tar

Vèrb

desertar

1. desertar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Du latin desertare « abandonar, delaissar ».

Prononciacion

Portugal [dɨzɨɾˈtaɾ], /dɨzɨɾˈtaɾ/; Brasil [dezehˈtaɾ], /dezehˈtaɾ/, [dezeɾˈta], /dezeɾˈta/

Sillabas

des|ser|tar

Vèrb

desertar

1. desertar ^(oc)