diluns

Occitan

Etimologia

Diluns ven del latin « jorn de la Luna ».

Del latin diēs Lūnae.

Prononciacion

• /diˈlys/, /diˈlys/
• /diˈly/, /diˈly/ (lemosin)

França (Bearn) : escotar « diluns »

Sillabas

di|luns (2)

Nom comun

diluns masculin

1. Primièr jorn de la setmana actualament (tradicionalament e religiosa èra lo segond jorn), entre dimenge e dimars.

diluns · dimars · dimècres · dijòus · divendres · dissabte · dimenge

Variantas dialectalas

• luns