esclòp

Veire tanben : esclop

Un parelh d'esclòps

Occitan

Etimologia

D'un latin vulgar excloppus.

Prononciacion

[esˈklɔp], /esˈklɔp/

Sillabas

es | clòp (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
esclòp	esclòps
[esˈklɔp]	[esˈklɔps]

esclòp masculin

1. Cauçament de fusta d'una sola pèça, temps enlà fòrça presada e cargada pel campèstre.

Derivats

• esclopièr

Reviradas

alemand: Holzschuh (de) masculin anglés: clog (en) breton: botez-koad (br) catalan: esclop (ca) masculin chèc: dřevák (cs) espanhòl: zueco (es) masculin esperanto: lignoŝuo (eo) francés: sabot (fr) masculin

islandés: tréskór (is) italian: zoccolo (it) masculin neerlandés: klomp (nl) ongrés: klumpa (hu), facipő (hu) polonés: drewniak (pl) sicilian: zòcculu (scn) masculin suedés: träsko (sv)