espurar

Occitan

Etimologia

De pur amb lo prefix «-es» e lo sufix «-ar».

Prononciacion

gascon, lengadocian /espyˈɾa/, /espyˈɾa/

provençau /espyˈʀa/, /espyˈʀa/

Vèrb

espurar

1. Far venir pur, mai blos.
2. (figurat) Levar dans l’òbra d’un autor, d'un òbra de la ment, çò que paréis liure e escandalós de tròp o contrari a las mòrs.
3. (figurat) Eliminar los membres d’un grop uman que son jutjats indignes.

s'espurar

1. Venir mai pur.

Derivats

• espuracion

Parents

• espurgar
• depurar
• netejar
• purificar

Traduccions

alemand: läutern (de), reinigen (de) anglés: purify (en) basc: catalan: depurar (ca), apurar (ca)

espanhòl: depurar (es), purificar (es) francés: épurer (fr), dépurer (fr), expurger (fr) italian: depurare (it) portugués: depurar (pt)