purificar

Occitan

Etimologia

Del latin purificare.

Prononciacion

/puɾifiˈka/, /puɾifiˈka/, provençau /puʀifiˈka/, /puʀifiˈka/ França (Bearn) : escotar « purificar »

Sillabas

pu|ri|fi|car

Vèrb

purificar

1. Far venir pur ; levar çò qu’i a d’impur, de grossièr o d’estrangièr.
   • Cal purificar l'òli servat de longas.
2. (figurat) (religion) Realizar los rituals que tornan al sacrat las causas o los èssers qu'èran considerats coma solhats.
   • Purificar los còrs (mans, boca, ...) abans la pregària es precrich dins la religion musulmana.
3. (figurat) (religion) Far venir mai onèst, mai confòrme a la vertut, a la drechura o a l’innocéncia.
   • Purificar lo còr dels òmes.

Derivats

• purificacion
• purificator

Traduccions

alemand: reinigen (de) anglés: purify (en) basc: araztu (eu) catalan: purificar (ca)

espanhòl: purificar (es) francés: purifier (fr) italian: purificare (it) portugués: purificar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin purificare.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « purificar »

Prononciacion

/puɾifiˈka/, /puɾifiˈka/, valencian /puɾifiˈkaɾ/, /puɾifiˈkaɾ/

Sillabas

pu|ri|fi|car

Vèrb

purificar

1. purificar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin purificare.

Prononciacion

escotar « purificar »

Prononciacion

/puɾifiˈkaɾ/, /puɾifiˈkaɾ/

Sillabas

pu|ri|fi|car

Vèrb

purificar

1. purificar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin purificare.

Prononciacion

Portugal /puɾifiˈkaɾ/, /puɾifiˈkaɾ/; Brasil /puɾifiˈka(ɾ)/, /puɾifiˈka(ɾ)/

Sillabas

pu|ri|fi|car

Vèrb

purificar

1. purificar ^(oc)