feromòna
Occitan
Etimologia
- :Tèrme inventat per Peter Karlson e Martin Lüscher en 1959, de l’anglés pheromone bastir a partir del vèrb grèc ancian φέρω, (« portar ») e de ormòna.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /feɾuˈmɔno̞/
- provençau /feʀuˈmɔnə/
Nom comun
feromòna femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| feromòna | feromònas |
| [feɾuˈmɔno̞] | [feɾuˈmɔno̞s] |
- (biologia) Substéncia quimica que, secretada a dòsi infima dins lo mitan exterior per un animal o una planta, provòca pels individús de la meteissa espècia de comportaments especifics coma l’atrach sexual, en agissent per l’odorat e en essent detectada per las antenas dels insèctes e l’organ vomeronasal dels mamifèrs e los reptils.