fintar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Prononciacion

[fin'ta]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « fintar »

Sillabas

fin | tar (2)

Vèrb

fintar

  1. Presentar quicòm coma verai li donat un semblant fals, fénher
  2. balançar abans de causir, esitar
  3. Agachar amb una atencion sostenguda, gaitar.

Sinonims

(1)

(2)

(3)

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu fintar
Gerondiu fintant
Participi passat
singular plural
masculin fintat fintats
femenin fintada fintadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present finti
finte[N 1]
fintas finta fintam fintatz fintan
Imperfach fintavi fintavas fintava fintàvem fintàvetz fintavan
Preterit fintèri fintères fintèt fintèrem fintèretz fintèron
Futur fintarai fintaràs fintarà fintarem fintaretz fintaràn
Condicional fintariái fintariás fintariá fintariam fintariatz fintarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present finte fintes finte fintem fintetz finten
Imperfach fintèssi fintèsses fintès
fintèsse
fintèssem fintèssetz fintèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu finta ! fintem ! fintatz !
Negatiu fintes pas ! fintem pas ! fintetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)