balançar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De balança.

Prononciacion

/balanˈsa/, provençau /balãⁿˈsa/

Sillabas

ba|lan|çar

Vèrb

balançar

  1. Téner en equilibri.
    • Un funambul que balança pas son còrs coma cal poirià caire.
  2. Mòure, agitar un còrs de biais que cline o oscillar, que siá portat d'un còp d’un costat, d'un còp de l’autre.
    • La tempèsta fa balançar las atenas.
  3. Realizar una pesada sus una balança.
  4. (figurat) Pesear dins son esperit, far l’examèn e la comparason de causas opausadas.
    • Balançar entre dos interesses politics.
  5. (moral) Esitar, èsser en suspens.
    • Ara decidís, arrèstas de balançar!.
  6. Compensar una causa par una autra.
    • Balançar las pèrdas pels ganhs.
  7. (Contabilitat) Realizar lo bilanç.
    • Balançar un compte

Parents

Sinonims

Traduccions

Catalan

Etimologia

De balança.

Prononciacion

Espanha (Valéncia) : escotar « balançar »

Prononciacion

Oriental /bəɫənˈsa/ Occidental: nord-occidental /baɫanˈsa/, valencian /baɫanˈsaɾ//

Sillabas

ba|lan|çar

Vèrb

balançar

  1. Balançar dins lo sens de balancejar (ca)

Portugués

Etimologia

De balança.

Prononciacion

Oriental /bəɫənˈsa/
Occidental: nord-occidental /baɫanˈsa/, valencian /baɫanˈsaɾ/

Sillabas

ba|lan|çar

Vèrb

balançar

  1. balançar (ca)