fregir

Occitan

Etimologia

Del latin frigere.

Prononciacion

/fɾeˈd͡ʒi/, /fɾeˈd͡ʒi/

Lengadocian : escotar « fregir »

Vèrb

fregir

1. Còire a nauta temperatura dins d'òli, sovent dins una padena.

Derivats

• fregidura
• freginar
• freginat

Vocabulari aparentat

• padenar (lengadocian), (vivaroalpenc)

Variantas dialectalas

• fresir (gascon)
• frir (gascon)
• fríser (gascon)
• hregir (gascon)
• freguir (gascon)
• sartanar (gascon), (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: braten (de) (dins una padèla) anglés: to fry (en) catalan: fregir (ca) espanhòl: freír (es) esperanto: friti (eo) francés: frire (fr) italian: friggere (it)

polonés: smażyć (pl) portugués: fritar (pt) romanés: prăji (ro) sard: frìere (sc) sicilian: frìjiri (scn) ucraïnian: жарити (uk)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	fregir
Gerondiu	fregissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	fregit			fregits
femenin	fregida			fregidas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	fregissi	fregisses	fregís	fregissèm	fregissètz	fregisson
Imperfach	fregissiái	fregissiás	fregissiá	fregissiam	fregissiatz	fregissián
Preterit	fregiguèri	fregiguères	fregiguèt	fregiguèrem	fregiguèretz	fregiguèron
Futur	fregirai	fregiràs	fregirà	fregirem	fregiretz	fregiràn
Condicional	fregiriái	fregiriás	fregiriá	fregiriam	fregiriatz	fregirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	fregisca	fregiscas	fregisca	fregiscam	fregiscatz	fregiscan
Imperfach	fregiguèsse	fregiguèsses	fregiguèsse	fregiguèssem	fregiguèssetz	fregiguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	fregís !	—	fregiscam !	fregissetz !	—
Negatiu	—	fregiscas pas !	—	fregiscam pas !	fregiscatz pas !	—

Catalan

Etimologia

Del latin frigere.

Prononciacion

/fɾəˈʒi/, /fɾəˈʒi/ (oriental), /fɾeˈʒi/, /fɾeˈʒi/ (nòrd-occidental), /fɾeˈd͡ʒiɾ/, /fɾeˈd͡ʒiɾ/ (valencian)

Espanha (Vila-real) : escotar « fregir »

Vèrb

fregir

1. Fregir.