fregir

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin frigere.

Prononciacion

/fɾeˈd͡ʒi/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « fregir »

Vèrb

fregir

  1. Còire a nauta temperatura dins d'òli, sovent dins una padena.

Derivats

Vocabulari aparentat

  • padenar (lengadocian), (vivaroalpenc)

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu fregir
Gerondiu fregissent
Participi passat
singular plural
masculin fregit fregits
femenin fregida fregidas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fregissi fregisses fregís fregissèm fregissètz fregisson
Imperfach fregissiái fregissiás fregissiá fregissiam fregissiatz fregissián
Preterit fregiguèri fregiguères fregiguèt fregiguèrem fregiguèretz fregiguèron
Futur fregirai fregiràs fregirà fregirem fregiretz fregiràn
Condicional fregiriái fregiriás fregiriá fregiriam fregiriatz fregirián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fregisca fregiscas fregisca fregiscam fregiscatz fregiscan
Imperfach fregiguèsse fregiguèsses fregiguèsse fregiguèssem fregiguèssetz fregiguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu fregís ! fregiscam ! fregissetz !
Negatiu fregiscas pas ! fregiscam pas ! fregiscatz pas !

Catalan

Etimologia

Del latin frigere.

Prononciacion

/fɾəˈʒi/ (oriental), /fɾeˈʒi/ (nòrd-occidental), /fɾeˈd͡ʒiɾ/ (valencian)

Espanha (Vila-real) : escotar « fregir »

Vèrb

fregir

  1. Fregir.