gèsta
Occitan
Etimologia
- (nom 1) Del latin gesta, de gerere, « far ». Manlèu de res gestæ, los grands fachs)
- (nom 2) D'una forma de latin vulgar *genĕsta, del classic genista
Prononciacion
- lengadocian /ˈd͡ʒɛsto̞/
- gascon /ˈʒɛsto̞/
Sillabas
gès|ta
Nom comun 1
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| gèsta | gèstas |
| [ˈd͡ʒɛsto̞] | [ˈd͡ʒɛsto̞s] |
gèsta femenin
- (istòria) Ensemble de poèmas de l'Edat Mejana, que conta de biais legendari, l’istòria de personatges istorics.
- La cançon de Roland es una cançon de gèsta.
- (per extension) Raconte a la glòria de qualqu’un, d’un ensemble de personas, d’un pòble, etc.
Sinonims
Traduccions
Nom comun 2
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| gèsta | gèstas |
| [ˈʒɛsto̞] | [ˈʒɛsto̞s] |
gèsta femenin; (gascon)
- (botanica) Diferents genres de plantas de la familha de las Fabacèas, que comprenon un grand nombre d’arbrilhons e d’arbusts, la màger part de flors jaunas.