immiscir

Occitan

Etimologia

Del latin immiscere.

Prononciacion

lengadocian, gascon /immiˈsi/, /immiˈsi/

provençau /imiˈsi/, /imiˈsi/

Sillabas

im|mi|scir

Vèrb

s'immiscir

1. S’ingerir mal a prepaus dins un afar, se mesclar de quicòm sens n'aver l’autorizacion, lo drech.
2. (droit) Èsser cridat a una succession e gausir, coma proprietari, dels ben que la compausan.

immiscir

1. Mesclar.

Derivats

• immixcion

Traduccions

alemand: einmischen (de) anglés: pry (en), interfere (en) basc: catalan: immiscir-se (ca)

espanhòl: inmiscuirse (es) francés: s'immiscer (fr) italian: immischiarsi (it) portugués: imiscuir (pt)-se