succession

Occitan

Etimologia

Del latin successio « fach de venir a la plaça »

Prononciacion

[syt͡se'sju], /syt͡se'sju/, provençau [sykse'sjuⁿ], /sykse'sjuⁿ/, gascon [sykse'sju], /sykse'sju/ França (Bearn) : escotar « succession »

Sillabas

suc|ces|sion

Nom comun

succession femenin

Declinason
Singular	Plural
admission	admissions
[ˌadmi'sju]	[ˌadmi'sjus]

1. Encadenament o tièra de personas o de causas que se succedisson las unas al respècte de las autras sens interrupcion, o amb un pichon interval entre l’una de l’autra.
2. Eretatge, transmission dels bens a la mòrt d’una persona.
3. (per extension) Biaisque se fa la transmission dels eretatges.

Parents

• successor
• successible
• successiu
• successivament
• successoral

Traduccions

alemand: Abfolge (de) anglés: succession (en) basc: hurrenkera (eu) catalan: successió (ca)

espanhòl: sucesión (es) francés: succession (fr) italian: successione (it) portugués: sucessão (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin successio « fach de venir a la plaça »

Prononciacion

Estats Units d'America (Nòva Jersey) : escotar « succession »

Prononciacion

[səkˈsɛʃən], /səkˈsɛʃən/

Sillabas

suc|ces|sion

Nom comun

succession

Declinason
Singular	Plural
succession	successions
[səkˈsɛʃən]	[səkˈsɛʃənz]

1. Encadenament, tièra, Succession

Francés

Etimologia

Del latin successio « fach de venir a la plaça »

Prononciacion

[syksɛsjɔ̃], /syksɛsjɔ̃/

Sillabas

suc|ces|sion

Nom comun

succession

Declinason
Singular	Plural
succession	successions
[syksɛsjɔ̃]

1. Succession