imposicion

Occitan

Etimologia

Del latin impositio.

Prononciacion

lengadocian, gascon /impuzi'sju/, /impuzi'sju/, provençau /ĩⁿpuzi'sjũⁿ/, /ĩⁿpuzi'sjũⁿ/

Sillabas

im|po|si|cion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
imposicion	imposicions
[impuzi'sju]	[impuzi'sjus]

imposicion femenin

1. Accion d’impausar.
   • L’Imposicion de las mans.
2. (figurat) Accion de donar un nom.
   • L’imposicion del nom es una de las ceremonias del bateg.
3. (figurat) Accion d’obligar a quicòm de penós, d’onerós.
   • L’imposicion d’una punicion, d'una multa.
4. (per extenssion) Accion de sometre a una talha, a una contribucion sociala.
5. (absolument) Drech, impòst, contribucion, impausat sus las causas o sus la personas.
6. (estampariá) Accion o biais d’impausar las paginas d’una forma.
   • Far l’imposicion d’una forma.

Traduccions

alemand: Auferlegung (de), Nötigung (de), Einlage (de) (economia), Ausschießen (de) (arts grafics) anglés: imposition (en) basc: catalan: imposició (ca)

espanhòl: imposición (es) francés: imposition (fr) italian: imposizione (it) polonés: imposição (pl)