intimar

Occitan

Etimologia

Del latin intimare « metre o portar dins, anonciar, publicar, far coneisser ».

Prononciacion

/intiˈma/, /intiˈma/

Sillabas

in|ti|mar

Vèrb

intimar

1. Far saber, significar amb autoritat, comandar.
2. Citar en justícia, convocar.

Parents

• intimacion

Traduccions

alemand: Vorladung (de), einberufen (de), Beschwörung (de) anglés: summon (en); enjoin (en); notify (en); subpoena (en) basc: catalan: intimar (ca)

espanhòl: intimar (es) francés: intimer (fr) italian: intimare (it) portugués: intimar (pt)

Catalan

Etimologia

(vèrb 1) Del latin intimare « metre o portar dins, anonciar, publicar, far coneisser ». (vèrb 2) De íntim.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « intimar »

Prononciacion

Oriental /intiˈma/, /intiˈma/

Occidental: nord-occidental /intiˈma/, /intiˈma/, valencian /intiˈmaɾ/, /intiˈmaɾ/

Sillabas

in|ti|mar

Vèrb 1

intimar

1. intimar ^(oc)

Vèrb 2

intimar

1. Venir intim

Espanhòl

Etimologia

(vèrb 1) Del latin intimare « metre o portar dins, anonciar, publicar, far coneisser ».

(vèrb 2) De íntimo.

Prononciacion

/ĩn̪t̪iˈmaɾ/, /ĩn̪t̪iˈmaɾ/

Sillabas

in|ti|mar

Vèrb 1

intimar

1. intimar ^(oc)

Vèrb 2

intimar

1. Venir intim

Portugués

Etimologia

(vèrb 1) Del latin intimare « metre o portar dins, anonciar, publicar, far coneisser ».

(vèrb 2) De íntimo.

Prononciacion

Portugal /ĩtiˈmaɾ/, /ĩtiˈmaɾ/; Brasil /ĩtʃĩˈma(ɾ)/, /ĩtʃĩˈma(ɾ)/

Sillabas

in|ti|mar

Vèrb 1

intimar

1. intimar ^(oc)

Vèrb 2

intimar

1. Venir intim