intimidar

Occitan

Etimologia

De timid amb la prefix «in-» e lo sufix «-ar»

Prononciacion

lengadocian, gascon /intimiˈða/, /intimiˈða/

provençau /ĩⁿtimiˈda/, /ĩⁿtimiˈda/

Sillabas

in|ti|mi|dar

Vèrb

intimidar

1. Destorbar qualqu’un en li causant de crenhença, d’apreension.
2. (especialament) Menaçar de paur, far manipòlis per que qualaqu'un se cale o se cometa.

Parents

• intimidable
• intimidacion

Traduccions

alemand: einschüchtern (de), verschüchtern (de), bedrohen (de), änstigen (de) anglés: intimidate (en) basc: larderiatu (eu) catalan: acovardir (ca), intimidar (ca), acoquinar (ca)

espanhòl: intimidar (es) francés: intimider (fr) italian: intimidire (it) portugués: intimidar (pt)

Catalan

Etimologia

De timid amb la prefix «in-» e lo sufix «-ar»

Prononciacion

Oriental: /intimiˈða/, /intimiˈða/

Occidental: nord-occidental /intimiˈða/, /intimiˈða/, valencià /intimiˈðaɾ/, /intimiˈðaɾ/, /intimiˈða/, /intimiˈða/

Sillabas

in|ti|mi|dar

Vèrb

intimidar

1. intimidar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De timid amb la prefix «in-» e lo sufix «-ar»

Prononciacion

/in̪timiˈðaɾ/, /in̪timiˈðaɾ/

Sillabas

in|ti|mi|dar

Vèrb

intimidar

1. intimidar ^(oc)

Portugués

Etimologia

De timid amb la prefix «in-» e lo sufix «-ar»

Prononciacion

Portugal /ĩtimiˈdaɾ/, /ĩtimiˈdaɾ/

Brasil /ĩtʃĩmiˈda(ɾ)/, /ĩtʃĩmiˈda(ɾ)/

Sillabas

in|ti|mi|dar

Vèrb

intimidar

1. intimidar ^(oc)