jogar

Occitan

Etimologia

Del latin vulgare *iŏcāre, remplaçaire del classic ludĕre.

Prononciacion

[d͡ʒuˈɣa], /d͡ʒuˈɣa/

França (Bearn) : escotar « jogar »

Sillabas

jo | gar

Vèrb

jogar

1. Se divertir en far de jòcs.
2. Far una escomesa.

Variantas dialectalas

• jugar

Mots aparentats

jòc jogadís jogador jogadura jogaire

jogalha jogarèl joguet joguina

Reviradas

alemand: spielen (de) anglés: to play (en) catalan: jugar (ca) espanhòl: jugar (es) esperanto: ludi (eo) francés: jouer (fr)

italian: giocare (it) portugués: jogar (pt) rus: играть (ru) romanés: a juca (ro) sicilian: jucari (scn) suedés: leka (sv), spela (sv)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	jogar
Gerondiu	jogant
Participi passat
	singular			plural
masculin	jogat			jogats
femenin	jogada			jogadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	jògui jògue	jògas	jòga	jogam	jogatz	jògan
Imperfach	jogavi	jogavas	jogava	jogàvem	jogàvetz	jogavan
Preterit	joguèri	joguères	joguèt	joguèrem	joguèretz	joguèron
Futur	jogarai	jogaràs	jogarà	jogarem	jogaretz	jogaràn
Condicional	jogariái	jogariás	jogariá	jogariam	jogariatz	jogarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	jògue	jògues	jògue	joguem	joguetz	jòguen
Imperfach	joguèssi	joguèsses	joguès joguèsse	joguèssem	joguèssetz	joguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	jòga !	—	joguem !	jogatz !	—
Negatiu	—	jògues pas !	—	joguem pas !	joguetz pas !	—
Nòtas