mòrne

Occitan

Etimologia

Del francic *mornôn, meteissa origina que lo gotic 𐌼𐌰𐌿𐍂𐌽𐌰𐌽, maúrnan (« èsser trist », « èsser inquièt »)

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈmɔɾne/, /ˈmɔɾne/

provençau /ˈmɔʀne/, /ˈmɔʀne/

Sillabas

mòr|ne

Adjectiu

mòrne

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	mòrne	mòrnes
	[ˈmɔɾne]	[ˈmɔɾnes]
Femenin	mòrna	mòrnas
	[ˈmɔɾno̞]	[ˈmɔɾno̞s]

1. Qu'es d'un tristum sorn anant fins a l’aflaquiment.
2. (figurat) Qualifica un temps escur e ennivolat.

Derivats

• mornanós

Sinonims

• escur
• fosc
• malenconiós
• solombrós
• sornarut
• trist

Traduccions

D'un temps escur e ennivolat
alemand: düster (de), bewölkt (de) anglés: gloomy (en), cloudy (en) basc: catalan: ombrívol (ca), nuvolós (ca)	espanhòl: oscuro (es), encapotado (es) francés: morne (fr), nuageux (fr), sombre (fr) italian: scuro (it), nuvoloso (it) portugués: nebuloso (pt), escuro (pt)