mecanisme

Occitan

Etimologia

• Derivat de mecanica.

Prononciacion

• /meka'nisme/, /meka'nisme/

Sillabas

me | ca | nis | me (4)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mecanisme	mecanismes
[meka'nisme]	[meka'nismes]

mecansime masculin

1. Estructura d’un organisme natural o artificial coma combinason animada de sas partidas.
2. (analogia) Construccion de combinasons.
3. Motor, partida mobila e activa d'un ensemble, pèças qu'asseguran lo foncionament d’una maquina.
4. (filosofia) Doctrina que tot s’explica dins l’univèrs per las solas proprietats mecanicas de la matèria.

Traduccions

alemand: mechanismus (de) anglés: mechanism (en) catalan: mecanisme (ca) espanhòl: mecanismo (es)

francés: mécanisme (fr) italian: meccanismo (it) polonés: portugués: mecanismo (pt)

Catalan

Etimologia

• Derivat de mecanica.

Prononciacion

• Oriental: central /mə.kəˈniz.mə/, balear /mə.cəˈniz.mə/, /mə.kəˈniz.mə/
• Occidental: /me.kaˈniz.me/

Sillabas

me | ca | nis | me (4)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mecanisme	mecanismes

mecansime masculin

1. mecanisme