mediocritat

Occitan

Etimologia

Del latin mediocritas « mejana extrèma, insignificança ».

Prononciacion

gascon, lengadocian /meðjukɾiˈtat/, /meðjukɾiˈtat/ provençau /medjukʀiˈta/, /medjukʀiˈta/

França (Bearn) : escotar « mediocritat »

Sillabas

me|diò|cri|tat

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mediocritat	mediocritats
[meðjukɾiˈtat]	[meðjukɾiˈtats]

mediocritat femenin

1. Estat o qualitat de çò qu'es mediòcre (mejancièr, pauc important, pauc digne d'èsse remarcar).
2. (absoludament) Situacion sociala, estat de fortuna intermediària entre la riquesa e la pauretat, entre la nauta societat e la condicion del pòble. Situacion sociala pauc brilhanta.
3. Manca d'intelligéncia, de talent, de qualitats personalas. Insufisença al subjècte de la ment o del meriti.
4. De valor o de qualitat bassa, e, (coma eufemisme) fins a marrit.

Parents

• mediòcre
• mediocrament

Traduccions

alemand: Mediokrität (de), Halbheit (de) anglés: mediocrity (en) basc: catalan: mediocritat (ca)

espanhòl: mediocridad (es) francés: mediocrité (fr) italian: mediocrità (it) portugués: mediocridade (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin mediocritas « mejana extrèma, insignificança ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « mediocritat »

Prononciacion

/məðiukɾiˈtat/, /məðiukɾiˈtat/

Sillabas

me|diò|cri|tat

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mediocritat	mediocritats

mediocritat femenin

1. mediocritat ^(oc)