meissonièr
Aparéncia
Occitan
Etimologia
De meisson amb lo sufix -ièr.
Prononciacion
/mejsuˈnjɛ/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « meissonièr »
Nom comun
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | meissonièr | meissonièrs |
| [mejsuˈnjɛ] | [mejsuˈnjɛs] | |
| Femenin | meissonièra | meissonièras |
| [mejsuˈnjɛɾo] | [mejsuˈnjɛɾos] | |
meissonièr masculin (lengadocian)
- Persona que meissona.
Sinonims
Variantas dialectalas
|
|
Traduccions
|