meissonièr
Veire tanben : meissonier |
Occitan
Etimologia
De meisson amb lo sufix -ièr.
Prononciacion
/mejsuˈnjɛ/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « meissonièr »
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | meissonièr | meissonièrs |
[mejsuˈnjɛ] | [mejsuˈnjɛs] | |
Femenin | meissonièra | meissonièras |
[mejsuˈnjɛɾo] | [mejsuˈnjɛɾos] |
meissonièr masculin
- Persona que meissona.
Sinonims
Variantas dialectalas
- estivaire (gascon)
- estivador (gascon)
- medeire (lemosin)
- sejaire (bas lemosin)
- mestivaire (lemosin perigordin)
- mestivador (naut lemosin)
- meissonier (naut lemosin)
Traduccions
|