meravilhós

Occitan

Etimologia

De meravilha del latin mirabilia « causa admirabla »

Prononciacion

/meɾaβi'ʎus/, /meɾaβi'ʎus/ França (Bearn) : escotar « meravilhós »

Sillabas

me|ra|vi|lhós

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	meravilhós	meravilhoses
	[meɾaβi'ʎus]	[meɾaβi'ʎuzes]
Femenin	meravilhosa	meravilhosas
	[meɾaβi'ʎuzo̞]	[meɾaβi'ʎuzo̞s]

meravilhós

1. Que causa una granda admiracion, mesclada d’un biais de suspresa.
2. Qu´es excellent dins son espècia.

Variantas dialectalas

• meravelhós

Sinonims

• extraordinari
• magnific

Traduccions

alemand: wunderbar (de) anglés: wonderful (en) catalan: meravellós (ca) basc: zoragarri (eu)

espanhòl: maravilloso (es) francés: merveilleux (fr) italian: meraviglioso (it) portugués: maravilhoso (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
meravilhós	meravilhoses
[meɾaβi'ʎus]	[meɾaβi'ʎuzes]

meravilhós

1. (literatura) Intervencion d'èssers o d'eveniments subrenaturals, dins un poèma epic o dramatic.
2. Çò que dins un eveniment, dins un raconte, s’alunha de l’òrdre natural e del cors ordinari de las causas.