meravilhar

Occitan

Etimologia

De meravilha

Prononciacion

lengadocian, gascon /meɾaβiˈʎa/, /meɾaβiˈʎa/

provençau /meʀaviˈja/, /meʀaviˈja/

França (Bearn) : escotar « meravilhar »

Sillabas

me | ra | vi | lhar

Vèrb

meravilhar

1. Emplenar, tocar d’una admiracion viva, mesclada de suspresa.

Parents

• meravilha
• meravilhaire
• meravilhós
• meravilhosament

Sinonims

• esmeravilhar
• esbalausir / esblausir
• esmiraglar

Traduccions

alemand: wundern (de) anglés: marvel (en), fascinate (en), amaze (en) basc: catalan: meravellar (ca)

espanhòl: maravillar (es) francés: émerveiller (fr) italian: meravigliare (it) portugués: maravilhar (pt)