mercenària

Occitan

Etimologia

Del latin mercēnārius «logat contra d'argent, pagat, logat ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /meɾseˈnaɾio̞/, /meɾseˈnaɾio̞/

provençau /meʀseˈnaʀiə/, /meʀseˈnaʀiə/

escotar « mercenària »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
mercenària	mercenàrias
[meɾseˈnaɾio̞]	[meɾseˈnaɾio̞s]

mercenària masculin, (masculin: mercenari)

1. Obrièra, artesana, jornalièra, interimària que trabalha per ganhar sa vida, sens contracte de longa durada.
2. (militar) Estrangièra que s'engatja dins una armada de mestièr per interès pecuniari.
3. (figurat) Persona que respond a l'interès, aisida d'emplegar que se li prepause lo prètz.
4. (figurat) Persona qu’agís pas que per un salari e qu'es inspirasa pel profit.

Sinonims

militara

• aventurièra
• soldata

Traduccions

alemand: Söldnerin (de) anglés: mercenary (en) basc: catalan: mercenària (ca)

espanhòl: mercenaria (es) francés: mercenaire (fr) italian: mercenaria (it) portugués: mercenária (pt)

Forma d'adjectiu

mercenària

1. femenin singular de mercenari.

Catalan

Etimologia

Del latin mercēnārius «logat contra d'argent, pagat, logat ».

Prononciacion

oriental /mərsəˈnaɾiə/, /mərsəˈnaɾiə/

occidental /meɾseˈnaɾia/, /meɾseˈnaɾia/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mercenària	mercenàries

mercenària femenin, (masculin: mercenari)

1. mercenària ^(oc)

Forma d'adjectiu

mercenària

1. femenin singular de mercenari