Occitan

Del latin mercēnārius «logat contra d'argent, pagat, logat ».

lengadocian, gascon /meɾseˈnaɾi/

provençau /meʀseˈnaʀi/

escotar « mercenari »

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	mercenari	mercenaris
Masculin	[meɾseˈnaɾi]	[meɾseˈnaɾi]
Femenin	mercenària	mercenàrias
Femenin	[meɾseˈnaɾio̞]	[meɾseˈnaɾio̞s]

mercenari

(etimologic) Que ven comòde de crompar lo servici, o l’usatge per un periòde limitat.
(especialament, militar) Qualifica las tropas mai sovent estrangièras qu'òm se servís per far la guèrra.
(pejoratiu) Que se daissa véncer per la corrupcion cupida, e qu'òm emplgar coma se vòl, en pagant çò que cal.
(pejoratiu) Qu’agís pas que per un salari, qu'es inspirat pel profit.

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
mercenari	mercenaris
[meɾseˈnaɾi]	[meɾseˈnaɾi]

mercenari masculin, (femenin: mercenària)

Obrièr, artesan, jornalièr, interimari que trabalha per ganhar sa vida, sens contracte de longa durada.
(militar) Estrangièr que s'engatja dins una armada de mestièr per interès pecuniari.
(figurat) Persona que respond a l'interès, aisida d'emplegar que se li prepause lo prètz.
(figurat) Persona qu’agís pas que per un salari e qu'es inspirasa pel profit.